Ekonomiden, 100 yıl önceki savaştan, bugünkü gelinen sosyal yapı ve ekonomik seviyeden yazmak istiyordum ama bugün yazamıyorum..
Kelebekleri, Gökyüzünde uçan güvercinleri, minik serçeleri yazmak istiyorum ama davul zurna olmayınca yazamıyorum..
100 yılda : yozlaşan kültürümüz, yok olan benliğimiz, unuttuğumuz kimliğimizi yazmak istiyorum ama yazamıyorum..
20 Ocak 1919 günü başlayan, 11 Şubat 1920 günü akşam zaferle son bulan 12 Şubat Kurtuluş veya Çete Bayramı ile bayram yaptığımız o gün bugün !.. övgü dolu sözlerle yazmak istiyorum ama yazamıyorum..
Bizler yarım asırlık tarih olduk, geçmiş dergi , gazete, fotoğraflara baktığımızda o çete bayramlarını özlüyoruz.. o çete bayramlarında yaşadığımızı görüyorum, bugünü onları yazmak istiyorum, ama sokaklarda o heyecan olmayınca yazamıyorum..
O günlere bakarak bugün : Çete Bayramına sevinemiyorum, sonra diyorum ki deliye her gün bayram galiba..! , kim deli ? kim ? akıllı ? ona bakmak yeni bir çete bayramı aramak gerek galiba !..
Sonra uzaklardan kulağıma bir ses geliyor , tanıdık bir ses : Kaşların Arasına
Domdom Kurşunu Değdi , Bir Avcı Vurdu Beni , Bin Avcı Beni Yedi , Ah Dedim Ağladım
Yaremi Bağladım,” diyor ya Aşık Mahsuni Şerif işte öyle bir şey..
Bizim çete bayramını da 20 yıl önce biri iki kaşının ortasından dom dom kurşunu ile vurdu.. bugün can çekişiyor..
Bizim çete bayramının iki kaşının ortasına domdom kurşunu değdi dostlar.. hani eski bayramlar var mı ? yoksa sizde mi deliye her gün bayram diyorsunuz ?...
Çete bayramı acısı tatlısı ile bugünlere geldi..
Çete bayramının sonu böyle olmamalıydı..
Önce : halk ile tören alanına bariyer korduk, sonra Çete Bayramını halka çok gördük, sınama ve tiyatro sanatçılarına bayram yaptırdık , o da yetmedi bugün 12 Şubat Stadyumuna mahkum ediyoruz.. ?
Bakın : 12 Eylül darbesini yapan Kenar Evren, Devlet Başkanı olarak olarak izledi, önünde gümbür gümbür silahlar sıkıldı..
Merhum Başbakan Adnan Menderes, 8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal, Süleyman Demirel, Başbakan Bülent Eceviz, Başbakan Necmettin Erbakan, Başbakan Tansu Çiller 12 Şubat Kurtuluş veya Çete Bayramını Trabzon bulvarı üzerinde izledi.. halkı selamladı.. konuşma yaptı halk ile kucaklaştı ama , halk ile devlet büyükleri arasına bariyer konmadı, hep birlikte kutlamıştık..
Ak Partiye ve Sayın Cumhurbaşkanına Yüzde 79 oy veren Kahramanmaraş ile halkın arasına demir parmaklıkları konmasını doğru bulmuyorum..
Türkçe ve Maraşlıcasını yazıyorum , dilimin döndüğü kadarı ile ben bunun açıklayım: “ Siz : çete bayramına gelmeyin , biz bize oynar biz bize kutlarız , “ diyorlar..
Güvenlik gerekçesi ile o yasak, bu yasak, yürümek yasak, selam vermek yasak..
Oysa bugün ilçelerin bir CHP’li belediye başkanı olsa o ayrı bir 12 Şubat Çete Bayramı düzenlerdi bizde ona katılırdık ! belki güzel bir çete bayramı izlerdik diye düşünüyorum..
Bugün çete bayramı : sevinmemiz gerek, oysa bugün çete bayramı , çete bayramı diyen var mı ? ben bilemiyorum.. Çete bayramı 100 yıl yani bugün bir aşırı devirdik, bir asırlık çete bayramı ne hallere düştü..?...
İki kaşının ortasına domdom kurşunu değince ben sevinemiyorum.. Kahramanmaraşlı bugün sevinmesi gerek Bugün çete bayramı dostlar.. ben sevinemiyorum..100 yılda çok daha fazla etkinlikle kutlamamız gereken 12 Şubat Kurtuluş Bayramını ne var ki kutlayamıyoruz, adeta can çekişen çete bayramı karşımızda çırpınarak ölüyor.. bugün içim yanarak , çete bayramını kökten halettik, ettik, bayram bitti, demek zorundayım.. çete bayramına domdom kurşunu sıkanları tebrik etmek düşüyor bize çünkü çete bayramına domdom kurşunu değdi..
Halkın olmadığı hiçbir bayramın önemi yok !
Cumhurbaşkanı geliyor diye : halkın sevincini kaşıklayarak gidersek bu yanlış olur..
Bizden söylemesi
İyi günler..